مواد اولیه‌ی کندرویتین چیست؟

کندرویتین، که به طور کامل به عنوان کندرویتین سولفات شناخته می‌شود، یک پلی‌ساکارید است که به طور طبیعی در بافت‌های همبند انسان و حیوانات یافت می‌شود. کندرویتین که معمولاً در مکمل‌های غذایی یا داروها دیده می‌شود، عمدتاً از غضروف حیوانی به دست می‌آید. منابع اصلی عبارتند از:

منابع حیوانی

1. غضروف کوسه: به ویژه از باله‌ها و جمجمه کوسه که محتوای کندرویتین بسیار بالایی دارند. این یکی از اولین و رایج‌ترین منابع است.
2. غضروف گاوی: معمولاً از نای و غضروف بینی گاو به دست می‌آید.
3. غضروف مرغ: عمدتاً از جناغ سینه و نای مرغ به دست می‌آید.

در میان این منابع، غضروف کوسه و گاوی دو نوع رایج در بازار هستند.

در پاسخ به ملاحظاتی مانند پایداری، گیاه‌خواری یا عوامل مذهبی، کندرویتین گیاهی به عنوان یک جایگزین ظهور کرده است:

جایگزین‌های گیاهی

1. تخمیر میکروبی: این روش از میکروارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی (مانند E. coli) برای تولید کندرویتین در مخازن تخمیر استفاده می‌کند. این یک رویکرد نوظهور و پایدارتر است، اگرچه هنوز رایج نیست.
2. منابع گیاهی: استخراج شده از جلبک دریایی، این فرم ساختار کندرویتین مشتق شده از کوسه را تقلید می‌کند. با دوز روزانه فقط 200 تا 400 میلی‌گرم، به دلیل منشأ طبیعی و ایمنی سازگار با محیط زیست مورد استقبال قرار می‌گیرد. یک محصول نماینده Plondroitin™ است.